Temat uzależnień jest dla wielu osób wstydliwym i kłopotliwym zagadnieniem. Rozmowa o problemie z osobą, która zmaga się z nałogiem, może być żmudna, niezrozumiała i pełna negatywnych emocji. Kluczem do komunikacji jest prostota w formułowaniu wypowiedzi i prawda w relacjonowaniu zdarzeń. Jak należy mówić o osobach uzależnionych i jak rozmawiać z osobami, które borykają się z problemami?
Jak rozmawiać o uzależnieniu z uzależnionym?
Szczera rozmowa to pierwszy krok do uświadomienia osobie uzależnionej, z jakim problemem się boryka. Prosta konwersacja powinna dotyczyć ostatniego zdarzenia, które było wynikiem nadmiernego spożycia alkoholu, zażycia narkotyków czy innych substancji, które wywołały zmianę zachowania. Często w trakcie kłótni uzależniona osoba używa przykrych słów, dochodzi do wybuchu gniewu, a czasami także rękoczynów. Wyjaśnij, że taka sytuacja miała miejsce, a zmiana zachowania wynika z uzależnienia. Jasno i konkretnie przekaż swoje emocje – powiedz, co czułeś/czułaś – wzburzenie, strach, gniew, niechęć, smutek, rozczarowanie. To powód do rozpoczęcia zmiany i pierwszy krok ku terapii.
Leczenie narkomanii, alkoholizmu czy lekomanii wymaga odpowiedniego detoksu farmakologicznego, dlatego szczególnie na początku walki o lepszą przyszłość warto poszukać pomocy u psychologa. Specjalista dokładnie określi, jak zachować się w danej sytuacji, jak nauczyć się rozmawiać z osobą uzależnioną oraz gdzie szukać wsparcia. Jeżeli mąż narkoman, alkoholik czy hazardzista zdecyduje się na terapię, zakomunikuj, że będziesz dla niego oparciem. Pamiętaj, że leczenie choroby alkoholowej, uzależnienia od narkotyków, leków, hazardu czy komputera to długotrwały proces i może potrwać nawet kilka lat.
Rodzina alkoholika – interwencje
Samodzielna walka z osobą uzależnioną jest długim i trudnym pod względem psychicznym okresem. Na początkowym etapie niewiele osób widzi, jaką krzywdę potrafi wyrządzić bliskim narkoman czy alkoholik, a rodzina nie wie o istnieniu problemu. Często rodzice czy bliscy nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji lub wypierają uzależnienie. Jeżeli zostajesz z problemem sam/sama możesz poprosić o pomoc specjalistę ds. interwencji kryzysowej. Przekonanie osoby do poddania się leczeniu nie jest łatwe i zwykle rozmowa nie wystarczy. Niektórzy doceniają pracę, rodzinę czy status dopiero po stracie wszystkiego, co w życiu osiągnęli. Jeszcze inni poddają się już na starcie i wybierają życie z chorobą ponad wszystko inne.
Przekonanie do leczenia jest czasochłonne – jeżeli uzależniony chce się leczyć, warto wybrać prywatny ośrodek. Dzięki kompleksowemu wsparciu specjalistów przez 24 godziny na dobę, zarówno detoks, jak i odwyk przebiegają bezpiecznie dla organizmu. Po zakończeniu leczenia konieczna będzie również terapia wspomagająca, gdyż problemy, które wywołały chorobę, nie znikną od razu i trzeba je będzie ponownie przepracować. Zamknięte środowisko pozwala na rozpoczęcie nowego życia i zrozumienie powagi problemu. Prywatny ośrodek leczenia to gwarancja skutecznej pomoc.
Narkoman, hazardzista, alkoholik a rodzina
Alkoholizm w rodzinie to trudny temat zwłaszcza dla dzieci. Szczególnie w małych miejscowościach zdarzają się przypadki wyśmiewania czy napiętnowania w grupie rówieśników, dlatego tak ważna jest edukacja. Jeżeli mąż alkoholik, hazardzista, narkoman czy lekoman wraca do domu wzburzony, odurzony i pijany to warto uświadomić najmłodszym, że taki stan jest konsekwencją zażytych substancji, a uzależnienie to proces, z którego można wyjść. Rodzina alkoholika często powodów do picia szuka w sobie – dzieci w słabych stopniach w szkole, partnerzy w pieniądzach, braku satysfakcji z życia czy niewykonaniu obowiązków. Już na tym etapie warto zgłosić się po pomoc i wsparcie do psychologa. Rozmowa z dziećmi powinna uświadomić im, że choroba alkoholowa jest uleczalna, a zamiast „tata alkoholik” czy „mama alkoholiczka” podkreślać, że tata jest osobą uzależnioną od spożywania alkoholu lub boryka się z chorobą alkoholową.
Nomenklatura pełni istotną formę, zwłaszcza wśród dzieci czy młodzieży. Jako dorosły człowiek również nie powinieneś zapominać, że nie każda osoba, która nadużywa alkoholu to „pijak”, „menel”, „żul”. Zamiast tego lepiej powiedzieć – ta osoba ma problem alkoholowy lub cierpi na chorobę alkoholową. Podobnie w kwestii osoby uzależnionej od narkotyków – nie określaj jej „ćpunem”. Nazywaj towarzyszące Ci emocje po imieniu, mów otwarcie jakie sytuacje wywołały strach, smutek czy gniew. Jeżeli osoba uzależniona jest agresywna – warto dokumentować wszelkie ślady przemocy, próbę demoralizacji małoletniego czy interwencje służb. Stanowi to podstawę do złożenia wniosku o skierowanie na leczenie zamknięte poparte wyrokiem sądu.