Przez wiele lat uważano, że kieliszek czerwonego wina korzystnie wpływa na organizm człowieka. Badania pokazują, że regularne spożywanie alkoholu szkodzi zdrowiu i jest jedną z pierwszych oznak uzależnienia, niezależnie od tego, po jaki rodzaj alkoholu sięgasz. Sprawdź, jak na organizm działa wino, czy jest zdrowe i gdzie jest granica między nałogiem a okazyjnym piciem.
Jakie składniki czerwonego wina mogą korzystnie wpływać na zdrowie?
W skład czerwonego wina wchodzą głównie: etanol, estry, witaminy, kwasy organiczne, aldehydy, alkohole wyższe, nielotne związki azotowe, barwniki, składniki mineralne, witaminy i cukry. Wśród mikro- i makroelementów można znaleźć między innymi fosfor, wapń, potas, sód, żelazo, także witaminy: B1, B2, B6, B12, A. Wydaje się, że czerwone wino właściwości zdrowotne wykazuje również na innych poziomach. Zawiera polifenole, w tym resweratrol i flawonoidy, które mogą mieć korzystny wpływ na organizm. Są odpowiedzialne głównie za poprawę krążenia i zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych poprzez uelastycznienie naczyń krwionośnych. Przeciwutleniacze zawarte w winie mogą neutralizować wolne rodniki, spowalniając procesy starzenia się komórek. Z koeli resweratrol wykazuje korzystny wpływ na funkcje poznawcze i pomaga zmniejszać ryzyko pojawienia się chorób neurodegeneracyjnych, takich jak Alzheimer. Wydawać by się mogło, że wino wpływ na zdrowie ma raczej korzystny. Ze względu na zawartość alkoholu etylowego nie jest dobrym wyborem.
Do produkcji wina czerwonego wykorzystuje się całe winogrona – miąższ, szypułki, skórkę i pestki. To właśnie w tych dwóch ostatnich miejscach znajduje się najwięcej polifenoli. Jeżeli chcesz zadbać o kondycję skóry, wzmocnić odporność i poprawić pracę układu krążenia to warto sięgnąć po bezalkoholowe produkty pozyskiwane z winogron, jak na przykład tłoczony sok. Ponadto naukowcy ustalili, że ilość wchłanianego resweratrolu zawartego w kieliszku wina jest na tyle niska, że nie daje żadnych korzyści zdrowotnych. By działanie przeciwutleniaczy mogło być korzystne, konieczne byłoby spożycie czerwonego wina w dawce śmiertelnej dla organizmu. Warto odstawić więc wino a zdrowie, samopoczucie i kondycja fizyczna z pewnością ulegną poprawie.
Ile czerwonego wina można pić, aby nie szkodzić zdrowiu?
Warto pamiętać, że nie istnieje bezpieczna dawka wina, która nie szkodzi zdrowiu. Szacuje się, że w przypadku kobiet to maksymalnie 150 ml dziennie, a u mężczyzn 300 ml. Wiele zależy jednak od organizm, kondycji fizycznej czy rozwiniętej tolerancji na alkohol. Jeżeli pojawia się potrzeba sięgnięcia po alkohol, spożywana ilość wina jest coraz większa lub alkohol zmienia się na mocniejszy trunek to może oznaczać początki uzależnienia zarówno fizycznego, jak i psychicznego.
Nadmiar alkoholu prowadzi do marskości i stłuszczenia wątroby. Zwiększa się również ryzyko wystąpienia nowotworu. Długoterminowo zaburza sen i może zwiększać ryzyko depresji. Nie ma więc podstaw, by sądzić, że wino dla zdrowia jest dobre. Jeżeli lubisz wypić okazyjnie kieliszek czerwonego trunku, nie czujesz wewnętrznego przymusu do sięgania po alkohol lub nie robisz tego, by poradzić sobie z trudnymi wydarzeniami czy emocjami to nie ma powodu do zmartwień. Różnice między okazjonalnym piciem a alkoholizmem są jednak niewielkie, dlatego brak kontroli nad ilością spożywanych procentów powinien być wyraźnym sygnałem ostrzegawczym.
Czerwone wino a uzależnienie – jakie są pierwsze objawy problemu?
Wino wpływ na zdrowie przede wszystkim wykazuje w obszarze układu trawiennego. Picie tego trunku często prowadzi do marskości wątroby. Pierwsze objawy choroby alkoholowej często są subtelne, a osoba uzależniona je skutecznie maskuje. Na początku zwiększa się tolerancja na ilość spożywanego alkoholu, a także częstotliwość. Wraz z rozwojem uzależnienia bliscy z otoczenia zaczynają widzieć zachodzące zmiany, więc zaczyna się proces picia w ukryciu, kłamstw i bagatelizowania problemu. Stopniowo chory traci kontrolę, a próby zaprzestania picia kończą się poczuciem głodu alkoholowego. Uzależnienie od alkoholu to choroba, która wymaga kompleksowego leczenia – od detoksu, aż po terapię. Największą skutecznością cechuje się terapia w ośrodku zamkniętym.
Kultura picia alkoholu w Polsce często opiera się na popularnym stwierdzeniu „ze mną się nie napijesz?”. Osoby uzależnione zazwyczaj dzielą się informacją o chorobie jedynie z najbliższymi czy domownikami. Jeżeli ktoś w Twoim otoczeniu odmawia spożywania alkoholu to warto przyjąć jego decyzję i nie zachęcać do konsumpcji. Postawa zrozumienia, szczególnie w przypadku osób, które wychodzą lub wyszły z nałogu jest budująca.