Substancje o działaniu narkotycznym, czyli takie, które mają potencjał uzależniający oraz wpływają na świadomość, można podzielić na kilka grup. Jedną z nich są halucynogeny – środki psychodeliczne pochodzenia naturalnego bądź syntetycznego, powodujące omamy i iluzje. Należy do nich między innymi psylocybina, czyli organiczny związek chemiczny występujący w niektórych rodzajach grzybów. Pomimo, iż przez wielu uważane są za nieszkodliwe, w niektórych przypadkach nawet jednorazowe zażycie, może spowodować wystąpienie poważnych konsekwencji zdrowotnych. Co warto o nich wiedzieć? Czy możliwe jest wykształcenie się uzależnienia?
Co dzieje się z organizmem po grzybach halucynogennych?
Psylocybina zawarta w grzybach z rodziny Psilocybe to substancja, która bardzo silnie oddziałuje na percepcję, postrzeganie świata, procesy poznawcze oraz nastrój człowieka. Jej zażycie wywołuje zwykle przyjemne uczucie i poprawę humoru, połączone z euforią. Człowiek ma zniekształcenia wzrokowe i słuchowe, którym często towarzyszą głębokie zmiany świadomości. Niestety, oprócz objawów uważanych za pozytywne, spożycie psylocybiny prowadzić może do wystąpienia nieprzyjemnych skutków ubocznych, takich jak paniczne reakcje, paranoja i nerwowość, a nawet psychozy. Odrealnienie towarzyszące tzw. „tripowi” przybiera czasem wyjątkowo niebezpieczny obrót. Wskutek halucynogennego działania można zaobserwować przerażające rzeczy czy postacie, co prowadzi do wszechogarniającego lęku. Zdarzają się również przypadki, w których człowiek złudnie przekonany o posiadaniu nadprzyrodzonych umiejętności dokonuje niezwykle ryzykownych działań, które w skrajnych przypadkach mogą prowadzić nawet do nieintencjonalnego samobójstwa.
Czy grzyby halucynogenne są szkodliwe?
Skutki jednorazowego zażycia grzybów halucynogennych mogą różnić się w zależności od osoby, jednak podobnie jak inne psychodeliki niosą za sobą ryzyko wywołania problemów psychicznych i emocjonalnych. Niezwykle niebezpieczne jest łączenie psylocybiny z innymi narkotykami lub alkoholem, gdyż zwiększa on prawdopodobieństwo wystąpienia negatywnych skutków ubocznych. Zbyt wysoka dawka grzybów halucynogennych prowadzi zwykle do niepożądanych rezultatów fizycznych, wśród których najczęstszymi są problemy z układem pokarmowym, osłabienie, zawroty głowy czy przyspieszone tętno. Szczególnie zagrożone są wówczas osoby zmagające się z zaburzeniami psychicznymi, jednocześnie nie będąc tego świadome, gdyż tzw. „trip” może ujawnić, a nawet nasilić objawy chorobowe.
Czy psylocybina w grzybach halucynogennych uzależnia?
Psylocybina, mimo iż zaliczana jest do grupy narkotyków o silnym działaniu, nie prowadzi do uzależnienia fizycznego, dodatkowo, jeżeli zostanie spożyta w kilkudniowych odstępach, nie wywoła efektów halucynogennych. Może jednak powodować wykształcenie się uzależnienia psychicznego, obecnie często określanego mianem przewlekłego używania. Wówczas prawdopodobne jest wystąpienie narastającej chęci ponownego jej zażycia, a nadmierne stosowanie zwiększa ryzyko niebezpiecznych dla osoby i otoczenia zachowań. Prawdą jest, że substancja ta wykazuje działania łagodzące objawy zaburzeń psychicznych i w przypadku poważnych chorób i pojedynczych przypadków stosuje się ją jako środek leczniczy. Należy jednak podkreślić, że odbywa się to wyłącznie pod ścisłym okiem lekarza specjalisty i w kontrolowanych warunkach, a jej podawanie ogranicza się do mikrodawek. Samodzielne próby „leczenia” grzybami halucynogennymi są kategorycznie odradzane, gdyż potencjalne, lecz wcale nierzadko występujące skutki uboczne mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia.
Potencjalne fizyczne i psychiczne skutki uzależnienia od grzybów halucynogennych
Pomimo relatywnie niskiego potencjału uzależniającego, psylocybiny nie należy traktować jako substancji bezpiecznej. Długotrwałe i regularne zażywanie może powodować stałe zmiany w osobowości, w układzie nerwowym, a nawet w strukturze mózgu. Przedawkowanie grzybów halucynogennych jest niebezpieczne. Wynika to z nieznanej dawki psylocybiny w nich zawartej oraz konieczności przyjmowania większych dawek w celu uzyskania tego samego efektu. Wówczas dochodzi do zatrucia organizmu. Objawia się to skurczami żołądka, wymiotami, biegunką, a nawet konwulsjami i utratą przytomności. W skrajnych przypadkach osoba zażywająca substancję może zapaść w wielogodzinną śpiączkę, podczas której mogą wystąpić niezwykle groźne dla życia zaburzenia oddechu i zapaść krążeniowa. W przypadku wykształcenia się uzależnienia konieczność stanowi udanie się na terapię uzależnień. Leczenie narkomanii jest najskuteczniejsze wtedy, gdy odbywa się w zamkniętym ośrodku, a opiera się przede wszystkim na intensywnej psychoterapii.
Warto pamiętać, że każda substancja psychoaktywna niesie za sobą negatywne skutki. Nie inaczej jest w przypadku psylocybiny. Jeżeli więc zauważysz u siebie niepokojące objawy, nie obawiaj się prosić o pomoc i zgłoś się do ośrodka leczenia uzależnień.