Podjęcie decyzji o walce z uzależnieniem alkoholowym to ogromne wyzwanie dla osób, które wpadły w sidła nałogu. Wychodzenie z alkoholizmu jest procesem złożonym, wymagającym czasu, dużej motywacji do utrzymania abstynencji i specjalistycznej pomocy. Alkohol wpływa destrukcyjnie na całe życie człowieka – jego organizm, psychikę w relacje międzyludzkie, z czasem stając się jedynym źródłem przyjemności i sposobem radzenia sobie z problemami. Właśnie dlatego odstawienie używki i proces trzeźwienia mogą przysparzać tylu trudności. Wyjaśniamy, z jakimi wyzwaniami musi mierzyć się osoba, która zdecydowała się na abstynencję oraz jak radzić sobie z chęcią powrotu do uzależnienia.
Psychologiczne bariery na drodze do abstynencji
Jedną z najtrudniejszych do pokonania przeszkód stojących przed osobą uzależnioną na drodze do pełnej abstynencji jest bariera psychologiczna. Aby podjąć decyzję o wyjściu z nałogu i udać się na leczenie alkoholizmu, człowiek musi sobie najpierw uświadomić, że ma problem z nadużywaniem alkoholu. Warto pamiętać, że w chorobę alkoholową wpisany jest mechanizm obronny, nie bez powodu nazywany mechanizmem zaprzeczeń i iluzji. Sprawia on, że osoba nie dostrzega konsekwencji nadmiernego picia, jednocześnie wypierając przy tym fakt wpadnięcia w sidła nałogu i uważając, że ma kontrolę nad spożywaniem napojów wyskokowych. Przyznanie się do problemu jest przez to niezwykle trudne. Ponadto abstynencja alkoholowa na wczesnych etapach wiąże się z szeregiem nieprzyjemnych doznań psychicznych, w tym silnego uczucia niepokoju, zagubienia, przygnębienia, bezradności i pustki. Jej początkom często towarzyszy zmienność nastrojów i zwątpienie w możliwość wyjścia z nałogu. Dodatkowo trzeźwienie oznacza, że osoba musi zmierzyć się z emocjami, które dotychczas były tłumione poprzez picie. Właśnie dlatego w procesie wychodzenia z uzależnienia tak ważna jest specjalistyczna pomoc i terapia, obejmująca nie tylko problematykę alkoholizmu, ale także trudności psychicznych chorego.
Wpływ otoczenia na proces trzeźwienia
Pomimo coraz większej świadomości o destrukcyjnej naturze uzależnień, osoby dotknięte alkoholizmem zwykle muszą zmagać się z niezrozumieniem ze strony społeczeństwa, niekiedy połączonym z ostracyzmem społecznym. Ośrodek terapii uzależnień błędnie uznawany jest przez niektórych za ostateczność, a pobyt w nim za dowód nieumiejętności samodzielnego poradzenia sobie z problemem. Takie podejście niestety może rodzić obawę przed krytyką i strach przed podjęciem terapii, czasem powodując rezygnację z leczenia. Dodatkowo całkowita abstynencja od alkoholu jest szczególnie trudna dla osób otaczających się znajomymi, dla których picie stanowi formę zwykłej rozrywki i zabawy, a napoje wyskokowe to nieodłączna część każdej imprezy czy wspólnego wyjścia.
Warto również pamiętać, że alkoholizm bardzo negatywnie odbija się na kontaktach z najbliższymi. Zachowanie osoby uzależnionej, wraz z postępem choroby, ulega zmianie – staje się ona obojętna, ignoruje uczucia, obawy czy emocje innych, stopniowo przestaje również wypełniać swoje obowiązki domowe. Odbudowę zdrowej relacji i wzajemnego zaufania wymaga czasu i dużej wyrozumiałości ze strony bliskich, co często może się dla nich okazać bardzo trudne.
Metody wsparcia w utrzymaniu abstynencji
Abstynencja od alkoholu stanowi duże wyzwanie, dlatego też w procesie tym ogromną rolę odgrywa pomoc – zarówno profesjonalna, jak i płynąca z otoczenia chorego. Bardzo często motywacja do abstynencji ma swoje źródło w przyjaciołach i rodzinie, których wsparcie w trudnych momentach jest nieocenione. Podczas trzeźwienia warto pamiętać o tym, aby brać pod uwagę ich obawy i spostrzeżenia dotyczące niepokojących zachowań. Dla wielu osób zmagających się z alkoholizmem pomocne okazują się być spotkania z grupą wsparcia, której członkowie mierzą się z podobnymi problemami. Nie tylko redukują one poczucie osamotnienia, ale także pozwalają na wymianę doświadczeń związanych z przebiegiem choroby alkoholowej, poznanie metod radzenia sobie z głodem alkoholowym oraz nawiązanie nowych relacji. Kluczowe znaczenie ma również uczestniczenie w terapii indywidualnej. W jej trakcie pracuje się zarówno nad trudnościami związanymi z abstynencją, jak i osobistymi problemami natury psychicznej leżącymi u podłoża nałogu.
Jak przeciwdziałać nawrotom?
Nawroty choroby to największe zagrożenia w trzeźwieniu, które mogą wystąpić nawet po dłuższym czasie abstynencji. Aby im zapobiec, warto zwracać uwagę na charakterystyczne sygnały je poprzedzające. Niepokojącymi oznakami mogą być zanik motywacji do zdrowienia, zwiększone napięcie, poczucie beznadziejności i narastająca chęć powrotu do dawnych nawyków czy też nadmierna pewność o pokonaniu uzależnienia. Kluczem do zapobiegania nawrotom jest świadomość możliwości wystąpienia nawrotu, umiejętność wykrycia alarmujących objawów i szybka reakcja w przypadku, gdy się pojawią. Dużą rolę w tym procesie odgrywa terapia i wypracowanie zdrowej rutyny codziennej. Pomocne może okazać się również planowanie przebiegu dnia czy też podjęcie nowych zainteresowań. Pamiętaj jednak, że przerwanie abstynencji i wystąpienie nawrotu nie oznacza, że Twoja praca poszła na marne! W ośrodku Medjol oferujemy również terapię nawrotów dedykowaną osobom, które wróciły do dawnych nawyków i ponownie zaczęły spożywać alkohol. Nie bój prosić się o pomoc!