Ciąg alkoholowy – jak go przerwać i jakie ma skutki?

CO TO JEST CIĄG ALKOHOLOWY? – DEFINICJA

Ciąg alkoholowy potocznie określany jako cug alkoholowy, jest ściśle związany z chorobą alkoholizmu. Definiowany jest jako stan odurzenia alkoholem dłużej niż 48 godzin. Jest typowy dla fazy chronicznej uzależnienia, ale może pojawić się również w fazie ostrzegawczej, w której pełni rolę odprężenia, ulgi i redukcji napięcia. Istotne jest to, że w fazie chronicznej pełni on funkcję łagodzenia objawów abstynencyjnych (odstawiennych), które pojawiają się po znacznym ograniczeniu lub odstawieniu substancji psychoaktywnych. Nieprzyjemne dolegliwości tj. bóle i zawroty głowy, mdłości i wymioty, drżenie ciała, a niekiedy również omamy wzrokowe, wynikają ze spadku stężenia etanolu we krwi, a objawy towarzyszące potocznie określane są mianem kaca. Załagodzenie nieprzyjemnych dolegliwości możliwe jest poprzez przyjęcie kolejnej dawki alkoholu. Obawa przed ponownym pojawieniem się objawów zespołu odstawiennego skutkuje ciągłym, permanentnym alkoholizowaniem się przez dłuższy okres czasu. Stan kilkudniowego bycia pod wpływem alkoholu określany jest jako cug alkoholowy.

OBJAWY CIĄGU ALKOHOLOWEGO

Jednoznacznym symptomem ciągu alkoholowego jest permanentny stan nietrzeźwości. Osoba, która jest w cugu, przez dłuższy okres czasu pozostaje pod wpływem działania substancji psychoaktywnych. W tym znaczeniu można mówić o upijaniu się napojami wysokoprocentowymi, co prowadzi do utraty świadomości i ma konsekwencje zdrowotne. Istnieje jednak jeszcze jedna forma picia ciągami, której objawy nie są tak jednoznaczne. Styl picia alkoholu, który polega na naprzemiennym występowaniu okresów abstynencji i ciągów alkoholowych, określany jest mianem dipsomanii (dypsomanii). Co więcej, objawem ciągu może być również codzienne wypijanie jednego, dwóch lub kilku piw w celu uzyskania stanu odurzenia. Warto zaznaczyć, że ciągi alkoholowe związane są z objawami szkodliwego picia, które przyczynia się do problemów zdrowotnych i psychicznych. Charakterystyczne są również naprzemienne okresy opilstwa i przerwy w upijaniu się, które są przypadkowe lub przymusowe i wynikają z braku pieniędzy lub dostępności alkoholu.

ILE TRWA CUG ALKOHOLOWY?

Ciąg alkoholowy diagnozowany jest w sytuacji, kiedy picie alkoholu następuje przez dwa lub więcej dni z rzędu. Oznacza to, że alkoholicy mogą mieć kilkudniowe lub tygodniowe ciągi. Co więcej, stan odurzenia alkoholem może trwać nawet miesiącami a nawet latami, co stanowi szczególne zagrożenie dla zdrowia i życia uzależnionego. Długość ciągu jest kwestią indywidualną, w zależności od różnych osób, stan permanentnego alkoholizowania się może znacznie się różnić. Zależy to od właściwości i cech danej osoby oraz od stylu picia.

JAK PRZERWAĆ CIĄG ALKOHOLOWY?

Ciąg alkoholowy jest ściśle związany z uzależnieniem fizycznym i psychicznym od alkoholu. W sytuacji odstawienia lub znacznego ograniczenia alkoholu, pojawiają się u uzależnionego przykre dolegliwości, związane ze spadkiem etanolu we krwi, które określane są mianem alkoholowego zespołu abstynencyjnego. Dolegliwości psychosomatyczne łagodzone są przyjmowaniem kolejnych dawek alkoholu. Dlatego też alkoholik w ciągu, jest pod stałym wpływem działania substancji psychoaktywnych. W fazie chronicznej, dla której charakterystyczne są cugi alkoholowe, dochodzi do całkowitej utraty kontroli nad nałogiem. Wyjście z ciągu jest możliwe, lecz bardzo trudne, gdyż związane jest z detoksem organizmu z substancji toksycznych oraz podjęciem terapii odwykowej.

SKUTKI CIĄGU ALKOHOLOWEGO

Alkohol to substancja psychoaktywna, która spożywana w nadmiarze skutkuje zmianami w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu, wpływa na zaburzenie świadomości i zachowań. Permanentne alkoholizowanie się prowadzi do wyniszczenia organizmu i uszkodzeń w mózgu. Uzależnienie może wywołać polineuropatię alkoholową, otępienie alkoholowe, utraty przytomności i prowadzi do uszkodzenia narządów wewnętrznych (mi. in. stłuszczenia i marskości wątroby). Co więcej, nadużywanie alkoholu powoduje choroby układu krążenia, przyczyniając się do nadciśnienia tętniczego, zaburzeń rytmu pracy serca, kardiomiopatii alkoholowej, a także zmiany w układzie pokarmowym, skutkujące przewlekłym zapaleniem błony śluzowej, trzustki, przełyku, stanami zapalnymi dwunastnicy i żołądka oraz refluksu żołądkowo-przełykowego. Długotrwałe alkoholizowanie się ma również konsekwencje natury psychicznej. U osób uzależnionych od alkoholu mogą pojawić się halucynacje, paranoje (zespół Otella), zespół amnestyczny (zespół Korsakowa i encefalopatia Wernickego). Istotne jest to, że alkohol spożywany w nadmiarze jest depresantem. Co oznacza, że powoduje obniżenie nastroju, stany lękowe i poczucie niskiej wartości. Bezpośrednią przyczyną tego jest możliwość pojawienia się depresji alkoholowej. Nie są to jednak jedyne skutki ciągów alkoholowych. Permanentny stan upojenia wpływa destrukcyjnie nie tylko na sferę zdrowotną i psychiczną, ale powoduje degradację życia zawodowego i rodzinnego. Utrata kontroli nad piciem wpływa na ograniczenie aktywności i zaniedbywanie obowiązków w pracy, liczne spóźnienia, a nawet nieobecności spowodowane ciągami alkoholowymi, są przyczyną zwolnienia i utraty posady. Sytuacja ta przekłada się również na sferę rodzinną, osoba uzależniona będąc pod ciągłym wpływem alkoholu nie jest w stanie zapewnić podstawowych potrzeb rodzinie (poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji). Powoduje to powstanie dysfunkcji, następuje wycofanie się z kontaktów z rodziną i unikanie najbliższych. Prowadzi to do rozpadu więzi miedzy członkami rodziny a uzależnionym, co skutkuje zazwyczaj rozwodem.

CIĄG ALKOHOLOWY A ŚMIERĆ

Permanentne alkoholizowanie się w ciągu alkoholowym może być przyczyną śmierci. Długotrwałe wystawienie organizmu na działanie toksycznych substancji, które zawarte są w alkoholu prowadzi do wyniszczenia organizmu i może być przyczyną niewydolności wielonarządowej (wątroby, nerek, trzustki). Dodatkowo rosnąca tolerancja organizmu na substancje psychoaktywne, skutkuje koniecznością przyjmowania coraz większych ilości alkoholu. Konsekwencją tego może być zatrucie alkoholowe, którego przyczyną jest przedawkowanie. Sytuacja ta stanowi realne zagrożenie dla życia i zdrowia uzależnionego, a w skrajnych przypadkach może doprowadzić do śmierci.

Wewnętrzny przymus picia jest przyczyną silnego uzależnienia psychicznego , dlatego chory traci kontrolę nad ilościami wypijanych trunków. Przerwanie ciągu wiąże się z przykrymi konsekwencjami natury psychosomatycznej, nie ma zatem możliwości aby uzależniony mógł sam poradzić sobie z problemem alkoholowym. Jak zatem pomóc wyjść z ciągu alkoholowego? Istotnym elementem jest przekonanie chorego o konieczności detoksu i wdrożenia terapii odwykowej, która jest jedyną szansą na odzyskanie kontroli nad życiem i wyjście z nałogu. Co więcej, bezpieczne zakończenie ciągu wiąże się z koniecznością hospitalizacji, która związana jest z oczyszczeniem organizmu z toksycznych substancji. Wsparcie najbliższych i pomoc w terapii jest nieoceniona dla skuteczności prowadzonych przez psychoterapeutów i psychiatrów działań.

Bibliografia:

1. Mellibruda J. Alkoholizm i diagnozowanie uzależnienia od alkoholu.
2. http://www.psychologia.edu.pl/czytelnia/50-artykuly/1032-alkoholizm-i-diagnozowanie-uzaleznienia- od-alkoholu.html)
3. Wald I. (red.), Alkohol oraz związane z nim problemy społeczne i zdrowotne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1986
4. Woronowicz B., Alkoholizm jest chorobą, Wyd. Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Warszawa 1997
5. Woronowicz B., Dlaczego alkoholikowi nie wystarcza jeden dzień picia, „uzależnienie.com.pl”, [online] http://uzaleznienie.com.pl/alkoholizm/podstawowe-pojecia/fakty/dlaczego-alkoholikowi-nie-wystarcza-jeden-dzien-picia/