Napisane przez:
Ośrodek NZOZ Leczenie Uzależnień i Detoks Warszawa
Terapeuta Uzależnień: Agata Kalisz.
Kategoria: Lekomania

Udostępnij

Preparaty uspokajające to szeroka grupa leków, którą najczęściej stosuje się w celu redukcji stresu i natłoku nieprzyjemnych emocji. Obok leków przeciwbólowych środki te są jednymi z najchętniej przyjmowanych leków w społeczeństwie polskim. Działają szybko i skutecznie, często okazując się nieocenioną pomocą w stresujących momentach. Niestety, ze względu na swoją wysoką efektywność w tłumieniu napięcia, coraz więcej osób substancje uspokajające stosuje w regularnie i w zbyt dużych dawkach, jednocześnie nie zdając sobie sprawy z ogromnego ryzyka, jakie się z tym wiąże – ryzyka wpadnięcia w uzależnienie od leków uspokajających. Wyjaśniamy, jak objawia się ta forma lekomanii oraz co robić, gdy nałóg się rozwinie.

Czy każdy środek uspokajający uzależnia?

Warto już na początku zaznaczyć, że nie każdy środek na uspokojenie rzeczywiście może doprowadzić do wykształcenia się nałogu. To, czy zależność od danego środka się rozwinie, zależy bowiem przede wszystkim od jego składu. Jeżeli skład preparatu opiera się przede wszystkim na ziołach, ryzyko wystąpienia uzależnienia jest znikome. Znacznie większe zagrożenie niesie za sobą natomiast nadużywanie leków uspokajających z grupy benzodiazepin czy też barbituranów, dostępnych wyłącznie na receptę i wykazujących wysoki potencjał uzależniający.

Objawy uzależnienia od leków uspokajających

Uzależnienie od leków uspokajających to forma lekomanii, której objawy są zbliżone do symptomów innych rodzajów uzależnień. Podobnie jak nałóg alkoholowy czy narkotykowy, rozwija się ono stopniowo, dlatego też w pierwszych jego fazach może być trudne do wykrycia. Do tych najbardziej alarmujących sygnałów zalicza się:

  • Odczuwanie silnego pragnienia/przymusu przyjmowania leku uspokajającego,
  • Trudności w kontrolowaniu (lub niemożność kontrolowania) dawki i częstotliwości spożywania danego środka,
  • Rozwój tolerancji na daną substancję uspokajającą, czyli odczuwanie mniej nasilonych efektów przy zażywaniu takiej samej dawki, co wcześniej/konieczność zażywania coraz większych ilości danej substancji, by wprowadzić się w ten sam stan, który wcześniej preparat wywoływał przy mniejszej dawce,
  • Pojawienie się zespołu abstynencyjnego, wywołującego psychiczne i fizyczne skutki uboczne leków uspokajających: bóle i zawroty głowy, drżenie rąk, niepokój, pobudzenie lub zmęczenie, problemy gastryczne, wahania nastroju, spowolnienie, apatia czy nawet ataki padaczki i halucynacje,
  • Głód psychiczny w przypadku braku dostępu do leku,
  • Przeznaczanie coraz większej ilości pieniędzy i czasu na substancje uspokajające, często kosztem swoich zainteresowań, czasu spędzanego z bliskimi czy też obowiązków domowych i zawodowych,
  • Ukrywanie leków i faktu ich przyjmowania przed bliskimi, przy jednoczesnym zaprzeczaniu istnienia problemu i niechęci wobec udania się na leczenie lekomanii.

Osoba zmagająca się z uzależnieniem od leków uspokajających często podejmuje również działania, które mają na celu ułatwienie jej zdobycia danego preparatu. Może w tym celu wyolbrzymiać przed lekarzem swoje objawy lub też je wymyślać, by skłonić go do przepisania większej dawki, sugerować mu, że tylko ten konkretny środek jest skuteczny czy też wymuszać i dopraszać się go o jego przypisanie. Niekiedy odwiedza również kilku specjalistów naraz, aby otrzymać większą ilość recept na lek lub próbuje zdobyć go z nielegalnych źródeł.

Przyczyny uzależnienia od leków uspokajających

Trudno jednoznacznie stwierdzić, jakie są przyczyny uzależnienia od leków uspokajających. Każda osoba w nałóg wpada bowiem z innych powodów – często również tych nie do końca zależnych od siebie. Istnieją jednak czynniki, które najczęściej okazują się być podłożem lekomanii lub które zwiększają ryzyko jej rozwoju. Wśród nich wyróżnić można:

  • Zaburzenia psychiczne – w szczególności na wykształcenie lekomanii narażone są osoby zmagające się z depresją, zaburzeniami lękowymi i obsesyjno-kompulsywnymi czy też cierpiące na bezsenność. Zwiększone ryzyko wpadnięcia w nałóg obserwuje się również w przypadku ADHD czy też zaburzenia osobowości z pogranicza (borderline), w które to choroby wpisana jest impulsywność, skłonność do podejmowania ryzykownych działań oraz popadania w uzależnienia,
  • Niska samoocena i brak pewności siebie,
  • Trudności w nawiązywaniu relacji interpersonalnych i samotność,
  • Inne uzależnienia – u ludzi zmagających się z alkoholizmem, narkomanią lub uzależnieniami behawioralnymi, często obserwuje się zjawisko uzależnień mieszanych, polegających na rozwoju nałogu od kilku różnych środków czy też uzależnień krzyżowych (zażywanie danej substancji w celu redukcji objawów zespołu abstynencyjnego wywołanych inną używką),
  • Czynniki środowiskowe – zarówno wychowanie się w rodzinie, w której jeden z członków zmaga się z nałogiem, jak i utrzymywanie kontaktów z osobami nadużywającymi różnego rodzaju substancje psychoaktywne znacznie zwiększa ryzyko wpadnięcia w lekomanię.

Jak sobie radzić z uzależnieniem od leków na uspokojenie?

Warto pamiętać, że mimo, iż uzależnienie od środków uspokajających wielu osobom nie wydaje się aż tak poważne, jak narkomania czy też alkoholizm, jego konsekwencje potrafią być równie negatywne. Nadużywanie tego rodzaju preparatów może bowiem skutkować rozwojem różnego rodzaju problemów psychicznych, zaburzeń snu czy też trwałych zaburzeń koncentracji i zdolności poznawczych. Niekiedy u osób zmagających się z lekomanią dochodzi również do powstania wrzodów żołądka, uszkodzeń nerek, wątroby i ośrodkowego układu nerwowego. Szczególnie niebezpieczne okazuje się być przedawkowanie leków na uspokojenie, które w skrajnych przypadkach może doprowadzić nawet do śmierci.

By poradzić sobie z uzależnieniem od preparatów uspokajających, konieczna jest terapia uzależnień. Powinna odbywać się ona w specjalistycznym ośrodku leczenia uzależnień i obejmować przede wszystkim psychoterapię i detoksykację. Czasami w ramach leczenia wprowadza się również farmakoterapię, by zredukować nieprzyjemne symptomy zespołu abstynencyjnego i uczucie psychicznego głodu. Warto jednak pamiętać, że w pierwszej kolejności należy uświadomić sobie istnienie problemu i chcieć udać się po pomoc. Nie obawiaj się przyznać się przed sobą do uzależnienia – wychodzenie z nałogu to trudny i długi proces, jednak im szybciej zdecydujesz się na terapię, tym większa szansa na pokonanie lekomanii i powrót do życia w trzeźwości!

O autorze: Agata Kalisz

Certyfikowany specjalista psychoterapii uzależnień.

Skuteczne
leczenie
uzależnień

Już dzisiaj skorzystaj z konsultacji terapeutycznych i przekonaj się o skuteczności programu leczenia Centrum Medycznego Medjol.

Zobacz, co może dla Ciebie zrobić

CENTRUM MEDYCZNE MEDJOL
ODDZIAŁ DETOKSYKACYJNY

Trakt Pułaskiego 15,
05-530 Czersk

OŚRODEK PSYCHOTERAPII
UZALEŻNIEŃ MEDJOL
ODDZIAŁ STACJONARNY

Ostrówek 20,
05-660 Warka (gmina)

BIURO MEDJOL

Domaniewska 17/19 lokal 133
02-672 Warszawa
Call Now Button