Uzależnienie od alkoholu, narkotyków czy leków, zawsze niesie ze sobą szereg konsekwencji. Od początkowego, okazyjnego zażywanego środka, przez zwiększenie tolerancji na tę substancję, do całkowitego podporządkowania życia używce. W skrajnych przypadkach uzależnienie może prowadzić nawet do śmierci. Ponadto niesie ze sobą szereg różnych, potencjalnych zagrożeń dla zdrowia, takich jak zaburzenia pracy narządów wewnętrznych, podatność na choroby czy przyspieszone starzenie się organizmu. Temu wszystkiemu towarzyszą także konsekwencje psychiczne, takie jak nieodparta potrzeba zażycia tego, od czego człowiek jest uzależniony. Człowiek chory w pewnej chwili jest w stanie posunąć się do wszystkiego, byle tylko zdobyć alkohol, narkotyki lub leki. Jednak uzależnienie łączy się również z życiem w społeczeństwie – a dokładniej z jego zaniedbaniem. Najbardziej odczują to członkowie rodziny – mąż, żona czy dzieci. Wówczas mówi się o współuzależnieniu. Dowiedz się, czym ono jest, jakie są cechy współuzależnienia i jak można pomóc osobie dotkniętej tym problemem.
Pomoc dla współuzależnionych – gdzie można jej szukać?
Współuzależnienie od alkoholu jest terminem, który odnosi się do osoby, która żyje z osobą uzależnioną. Choć dotyczy tylko osób, które są życiowymi partnerami chorych (mąż, żona), tak objawy współuzależnienia są zauważalne również u dzieci. Współuzależniony przyjmuje błędne wzorce i zachowania, które są odpowiedzią na przebywanie w środowisku, które odbiega od norm. Warto zaznaczyć, że współuzależnienie od narkotyków przybiera bardzo zbliżoną postać. Taka postawa osoby współuzależnionej ma jej pomóc w dostosowaniu się do życia z osobą dotkniętą chorobą alkoholową. Działania współuzależnionych koncentrują się przede wszystkim na ograniczeniu zażywania substancji przez uzależnionego członka rodziny. Jednocześnie dochodzi do wyparcia problemu, a także do brania na siebie odpowiedzialności za chorobę męża czy żony.
Tym sposobem uzależniony znajduje usprawiedliwienie dla dalszego picia alkoholu czy zażywania narkotyków, leków. Partner przejmuje jego obowiązki, dzięki czemu chory widzi, że może sobie pozwolić na kontynuowanie zażywania, co nie pomaga uzależnionemu wyjść z nałogu. Nie należy jednak winić osoby współuzależnionej za pogłębianie choroby partnera, ponieważ podejmując kolejne działania, liczy na pozytywne zakończenie problemu.
Należy wiedzieć, że współuzależnienie jest poważnym zaburzeniem, które wpływa nie tylko na zdrowie fizyczne, ale przede wszystkim psychiczne. Cechy osoby współuzależnionej mogą się pogłębiać wraz z rozwojem uzależnienia swojego partnera czy partnerki. Nabyte wzorce i zachowania mogą nie przeminąć nawet w sytuacji rozstania z chorym. Konieczna w tej sytuacji może okazać się terapia dla osób współuzależnionych, która może okazać się jedyną możliwością na wyjście z tego stanu.
Co daje terapia dla współuzależnionych?
Osoby współuzależnione nieświadomie dopasowują swoje myśli, czyny i zachowania do sytuacji panującej w domu, a więc do życia z osobą uzależnioną. Z tego powodu mają zaburzony obraz zarówno siebie, jak i partnera, przez co mają problemy z odpowiednią oceną sytuacji.
Do najczęstszych objawów współuzależnienia należy podporządkowanie całego życia do osoby uzależnionej. Dochodzi wówczas do zaniedbania własnych potrzeb i zdrowia, zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Osoba współuzależniona żyje w ciągłym stresie, a każdy jej czyn wiąże się z obawami dotyczącymi reakcji świata zewnętrznego na chorobę alkoholową czy narkotykową partnera. Z tego względu ogranicza kontakty ze światem zewnętrznym i ma problemy z nawiązywaniem bliskich relacji z innymi ludźmi. Osobie współuzależnionej towarzyszą bardzo silne emocje, takie jak złość, stres, bezradność oraz osamotnienie. Efektem tych objawów jest często obniżone poczucie własnej wartości.
Właśnie dlatego tak ważne jest, aby osoba dotknięta tym problemem udała się do terapeuty, który oferuje pomoc dla osób współuzależnionych. Ogromne znaczenie dla leczenia współuzależnienia ma uświadomienie sobie problemu i chęć wprowadzenia zmian. Współuzależniony powinien zdawać sobie sprawę zarówno z choroby uzależnionego, jak i ze swojego stanu. Odpowiednia terapia osoby współuzależnionej pozwoli na poprawę własnego stanu psychicznego, co może okazać się niemożliwe bez pomocy specjalistów.
Terapia współuzależnienia – dlaczego jest tak ważna?
Terapia dla osób współuzależnionych jest niezwykle ważna, ponieważ samodzielna walka może nie przynieść oczekiwanych efektów z kilku powodów. Pierwszym z nich jest fakt, że niezwykle trudno jest zauważyć własne błędy. Drugim powodem jest to, że równie trudno jest zmienić własne poglądy i postawy wytworzone nierzadko na przestrzeni wielu lat. Z tego powodu sięgnięcie po pomoc z zewnątrz może się okazać kluczowe.
Terapia dla osób współuzależnionych jest polecana każdej osobie, która jest dotknięta tym problemem nawet wtedy, kiedy partner nie przejawia chęci leczenia uzależnienia. Osoba współuzależniona powinna zadbać nie tylko o własny komfort i o poprawę własnego życia, ale również dzieci, które również odczuwają skutki choroby alkoholowej czy narkotykowej jednego z rodziców. Warto również udać się na terapię współuzależnionych dla par, kiedy mąż lub żona są już po odwyku. Dzięki temu małżeństwo może odbudować relacje z pomocą specjalisty, co pozytywnie na niego wpłynie.
Pierwszym krokiem podczas terapii będzie uświadomienie współuzależnionemu tego, z jak dużym problemem zmaga się osoba uzależniona. Następnie terapeuta powinien podjąć kroki, które pomogą uświadomić sytuację i jej genezę osobie współuzależnionej. Podczas terapii specjalista przekaże skuteczne rady dla współuzależnionych, pomoże zrozumieć mechanizmy zarówno własne, jak i osoby chorej, a także podejmie kroki, które mają na celu wypracowanie właściwych wzorców zachowań wobec uzależnionego.