Uzależnienie od metamfetaminy – objawy, skutki i leczenie

CZYM JEST METAMFETAMINA?

Metamfetamina, w slangu określana również jako meta, kryształ, lód czy ice, jest organicznym związkiem chemicznym, będącym pochodną amfetaminy. Substancja psychoaktywna występuje pod kilkoma postaciami. W tym znaczeniu narkotyk można zażywać w postaci:

białego, bezwonnego proszku, który ma cierpko-gorzki smak i jest łatwo rozpuszczalny w wodzie,
czystego chlorowodorku metamfetaminy, który wyglądem przypomina przeźroczyste kryształki,
proszku o biało-żółtym zabarwieniu, który ma zapach jaj.
Należy wskazać, że metamfetamina stanowi wyjątkowo bardzo zanieczyszczoną substancje, która może przybierać barwę od żółtej po brązową, a także mieć lepka konsystencję i wyglądem przypominać brudny śnieg. Co ciekawe, z taką właśnie postacią substancji psychoaktywnej najczęściej spotkać się można u ulicznych dealerów.

DZIAŁANIE METAMFETAMINY

Metamfetamina wykazuje bardzo podobne działanie do substancji psychoaktywnej jaką jest amfetamina. W tym znaczeniu można mówić o wywoływaniu silnego pobudzenia psychoruchowego i seksualnego. Niemniej jednak euforyczny stan utrzymuje się znacznie dłużej i jest o wiele intensywniejszy, aniżeli w przypadku amfetaminy. Zażywanie metamfetaminy wiąże się z pozornymi korzyściami w postaci uczucia przyjemności i błogostanu. Osoby narkotyzujące się odczuwają nagły przypływ energii oraz wzmożoną aktywność psychiczną i fizyczną. Wiąże się to z poczuciem siły, mocy i sprawczości. Charakterystyczne jest również pobudzenie seksualne, które niekiedy skutkuje utratą kontroli nad odruchami seksualnymi. Ponadto warto wskazać, że działanie metamfetaminy wykorzystywane jest również w celach odchudzających. Zażywanie substancji psychoaktywnej bowiem zmniejsza apetyt i hamuje głód. Osoby narkotyzujące się metamfetaminą mają mniejsze zapotrzebowanie na sen, a dodatkowo nie odczuwają zmęczenia. Należy wskazać, że czas działania substancji aktywnej jaką jest metamfetamina uzależniony jest od indywidualnych cech osobniczych oraz od zażytej dawki. Niemniej jednak zazwyczaj utrzymuje się od 3 do nawet 24 godzin.

RÓŻNICE MIEDZY AMFETAMINĄ A METAMFETAMINĄ

Metamfetamina jest pochodną amfetaminy, która różni się od niej obecnością grupy N-metylowej. Należy wskazać, że obie substancje psychoaktywne pod względem chemicznym są do siebie bardzo podobne. Niemniej jednak metamfetamina znacznie silniej oddziałuje na ośrodkowy układ nerwowy. Oznacza to, że jej stosowanie wiąże się z bardziej euforycznymi, długotrwałymi doznaniami.

OBJAWY UZALEŻNIENIA OD METAMFETAMINY

Zażywanie metamfetaminy wiąże się z wystąpieniem charakterystycznych, typowych objawów. W tym znaczeniu można mówić, że osoba narkotyzująca się metamfetaminą jest wyraźnie pobudzona. Zaobserwować można u niej niepokój i nerwowość. Dodatkowo pojawiają się fizyczne objawy zażywania narkotyku. Charakterystyczne są rozszerzone źrenice, które słabo reagują na światło. Ponadto, uzależniony nie ma potrzeby snu ani odpoczynku. Narkotyk powoduje również wzrost pewności siebie – nawet dotąd nieśmiałe osoby stają się otwarte, pewne siebie i towarzyskie.

Objawem zażywania metamfetaminy są również typowe zmiany w zachowaniu. W tym znaczeniu można mówić w zmianie grupy rówieśniczej, w której dotychczas obracała się dana osoba. Dodatkowo zmianie ulegają zainteresowania i hobby osoby uzależnionej. Oznacza to, że lubiane dotąd formy spędzania wolnego czasu przestają mieć jakiekolwiek znaczenie. Cała aktywność osoby uzależnionej skoncentrowana jest do wokół pozyskiwania kolejnych dawek narkotyku i narkotyzowania się.

Należy wskazać, że zaawansowanym stadiom uzależnienia osoby są nadmiernie wychudzone i mają niezdrowy, ziemisty odcień cery. Dodatkowo pojawiają się u nich zmiany skórne w postaci wyprysków, otwartych ran, a w skrajnych wypadkach nawet owrzodzeń całego ciała. Dodatkowo typowy jest to również nieświeży oddech oraz problemy z uzębieniem. Warto również zwrócić uwagę na rzeczy, które znajdują się w pomieszczeniu, e którym przebywają osoby potencjalnie uzależnione. W tym znaczeniu małe foliowe torebki po białym proszku, artykuły do iniekcji – igły czy strzykawki, ale również fajki, lufki oraz zabrudzone lusterka mogą stanowić potwierdzenie przypuszczeń o narkotyzowaniu się metamfetaminą.

Warto wskazać, że symptomy uzależnienia od metamfetaminy różnią się nieznacznie od objawów uzależnienia od amfetaminy. Umiejętność rozróżnienia objawów jest kluczowe dla udzielenia pomocy i wdrożenia odpowiedniego leczenia narkomana.

SKUTKI ZAŻYWANIA METAMFETAMINY

Branie metamfetaminy poza pozornie pozytywnymi efektami dla uzależnionych, niesie ze sobą również wiele skutków ubocznych. Należy wskazać, że substancja psychoaktywna w postaci metamfetaminy jest bardzo toksyczna, gdyż w stosunkowo krótkim czasie prowadzi do całkowitej degradacji zdrowia i wyniszczenia organizmu. Metamfetamina szczególnie negatywny wpływ wywiera na mózg, gdyż silnie oddziałuje na układ nerwowy osoby uzależnionej. W tym znaczeniu powoduje nagły wyrzut dopaminy i noradrenaliny, których nadmiar niszczy komórki nerwowe. Należy podkreślić, że długotrwałe narkotyzowanie się prowadzi do obumierania całych struktur nerwowych. Oznacza to, że uszkodzone komórki nie mają możliwości zregenerowania się, co zaburza przepływ impulsów do mózgu i upośledza w ten sposób procesy myślowe. Zażywanie metamfetaminy wiąże się również z bardzo niebezpiecznym zjawiskiem zatrucia i przedawkowania narkotyku, co w skrajnych przypadkach może powodować śmierć uzależnionego.

JAK LECZYĆ UZALEŻNIENIE OD METAMFETAMINY?

Nagle ograniczenie lub całkowite odstawienie metamfetaminy wiąże się z pojawieniem się nieprzyjemnych, dolegliwych skutków zespołu abstynencyjnego. Wywołane są one silnym uzależnieniem psychicznym i fizycznym narkomana od substancji psychoaktywnych. Dlatego też konieczne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia. Pierwszym etapem terapii jest detoks organizmu z substancji psychoaktywnej. Polega to na farmakologicznym leczeniu objawów abstynencyjnych pod stałą kontrolą i opieką lekarską. Dodatkowo monitorowane są funkcje życiowe organizmu oraz minimalizowane dolegliwe symptomy odstawienia. Pomyślna detoksykacja umożliwia rozpoczęcie kolejnego etapu leczenia, którymi jest psychoterapia uzależnień. Odbywa się ona w dwojakiej formie – psychoterapii indywidualnej i grupowej. Podczas rozmów z terapeutą, poruszane są tematy mechanizmu działania metamfetaminy, ale również potencjalnie groźnego zatrucia i przedawkowania narkotyku i zażycia dawki śmiertelnej. Psychoterapeuta wspólnie z narkomanem wypracowuje techniki radzenia sobie z trudnościami i przygotowuje go do życia bez nałogu. Należy wskazać, że leczenie uzależnienia od metamfetaminy jest długotrwałym i trudnym procesem niemniej jednak w każdym stadium zaawansowania choroby, możliwe jest wyleczenie. Niemniej jednak prawie zawsze długotrwałe uzależnienie od metamfetaminy prowadzi do trwałych zmian w układzie nerwowym.

JAK POMÓC OSOBIE UZALEŻNIONEJ OD METAMFETAMINY?

Niezwykle ważną rolę w wychodzeniu z uzależnienia odgrywają najbliżsi i rodzina. Niezmiernie istotne w tym znaczeniu jest wsparcie osoby uzależnionej i próby tłumaczenia o degradacyjnym wpływie nałogu na życie i zdrowie chorego. Należy podejmować próby przekonania narkomana do podjęcia detoksu i terapii odwykowej, która jest jedyną szansą na odzyskanie pełnej kontroli nad własnym życiem i wyjście z nałogu. Pełna akceptacja narkomanii jako choroby i okazywanie zrozumienia stanowi istotny czynnik mogący przyczynić się do podjęcia próby walki z uzależnieniem. Równie istotna jest wspieranie uzależnionego, który zdecydował się na leczenie odwykowe.