Terapia uzależnień, pokochaj siebie i naucz się asertywności

Dlaczego w procesie terapii uzależnień ważna jest nauka kochania siebie samego? Dbając o siebie, o swoje zdrowie, dbamy także o swoich bliskich. Bierzemy odpowiedzialność za swoje czyny i emocje. Budujemy zdrowe relacje i dajemy innym wsparcie oraz dobry przykład. Jednocześnie bardzo ważne jest odnalezienie równowagi pomiędzy tym, ile możemy zrobić dla innych, a tym ile przeznaczyć na siebie...

Czy niestawianie siebie na pierwszym miejscu wpływa na rozwój uzależnienia? Bardzo niewiele osób potrafi w pełni pokochać samego siebie. Tak zostaliśmy nauczeni, tak nauczono nas w szkole. Nie umiemy kochać siebie samych. Z powodu szlachetności i przyzwoitości krąży opinia, że musimy stawiać dobro innych ponad swoje własne. A jeśli zbyt skupiamy się na sobie, jesteśmy postrzegani jako egoiści i osobowości narcystyczne. Oczywiście dobrze jest pomagać, wspierać swoich bliskich, gdy nas potrzebują, ale bardzo ważne jest odnalezienie równowagi pomiędzy tym, ile możemy zrobić dla innych, a tym ile przeznaczyć dla siebie samych.

Stawianie siebie na pierwszym miejscu w naszej kulturze niestety często jest kojarzone z próżnością, lenistwem, nadmiernym przejmowaniem się o swój wygląd i pustką. Jednak dawanie z siebie zbyt dużo może prowadzić do poważnych wewnętrznych konfliktów, uczucia wypalenia, emocjonalnego zmęczenia. Gdy zmęczenie nas przytłacza i pragniemy chwili odpoczynku, relaksu, może nas gnębić poczucie winy, uaktywniamy wewnętrzne sprzeczności. Dając z siebie wiele, podświadomie pragniemy zostać docenieni, a przecież nie zawsze tak się dzieje. Często starania nie zostają zauważone, a nawet gdy zostają, może się zdarzyć, że inni zaczynają przez to wymagać od nas więcej. Bywa i tak że czujemy się wykorzystywani. Nie potrafimy umiejętnie postawić granic. Mamy problem z asertywnością.

Kiedy podejmowane wysiłki nie zostają docenione, w sposób krytyczny spostrzegamy samych siebie. Zaczynamy żyć w poczuciu, że jesteśmy beznadziejni, gorsi od innych. Niska samoocena, brak szacunku do własnej osoby i swoich działań prowadzi także do mylnego pojmowania relacji społecznych. W przypadku uzależnienia ten brak granicy i zaniżona samoocena może przyczynić się do pogłębienia choroby.

Alkohol, narkotyki i leki przynoszą chwilową ulgę, pozwalają nam uciec od problemów, rozładować stres, na chwilę zapomnieć. Dzięki alkoholowi i środkom psychoaktywnym wydaje się, że jesteśmy akceptowani przez innych. Im mniej czujemy się ważni, tym bardziej pragniemy przypodobać się otoczeniu, tym bardziej stajemy się podatni na ich wpływy. Niska samoocena niejedną osobę wpędziła w uzależnienie, z jednego prostego powodu – nie potrafimy znaleźć tego złotego rozgraniczenia, nawet wtedy, gdy podświadomie czujemy, że działamy na własną szkodę. Wydaje nam się, że mówiąc nie, źle wypadniemy w oczach kolegów, stracimy w ich oczach. Dlaczego w procesie wychodzenia z uzależnienia ważna jest nauka kochania siebie samego? Ten brak miłości do samego siebie, niestawianie swoich potrzeb oraz interesów na pierwszym miejscu stoi także na przeszkodzie ku wyzdrowieniu. Tak naprawdę proces wychodzenia z uzależnienia idzie w parze z nauką dbania o siebie i własne interesy. Kochać siebie to inaczej żyć w harmonii ze sobą. Dbanie o siebie, o własne zdrowie, stawianie siebie na pierwszym miejscu jest podstawą do tworzenia zdrowych relacji z innymi ludźmi. Dbanie o bezpieczeństwo swoich spraw, prowadzi do stabilności finansowej. Niezależność i pokój ducha pomaga nauczyć się regulować trudne emocje, spojrzeć na swoje problemy z innej perspektywy i zapanować nad własnym życiem. Bardzo ważna jest tutaj nauka asertywności, czyli umiejętności stawiania granic, mówienia - nie bez poczucia winy, bez lęku przed odrzuceniem.

Terapia uzależnień jest skuteczną metodą, dzięki której osoba zagubiona, może odbudować prawdziwy obraz swojej wartości, dojrzeć emocjonalnie i podejmować świadome decyzje życiowe.